YUVASIZ KUŞLAR
YUVASIZ KUŞLAR
Garibim halime bakıp ta gülme
Yolun düşer gurbet ele sende yanarsın
Yolun düşer gurbet ele hasret çekersin
Ümitsizde olsa hayırsızda olsa gönül verdiğin
Ölümden korkmayıp yine seversin
Kimseden korkmayıp yine yine seversin

Yeşeren ağacın dalında kuşlar
Sevinçten şarkılar söylemezler mi
Hasretin pençesinde derde düşenler
Ölünceye kadar inlemezler mi

Sorma tek kelime anla halimden
Atma karanlığa tut ellerimden
Sensiz bu dünyada söyle neylerim
Bir gün bir köşede çürür giderim

GELİN Mİ OLUYORSUN
Ne o teller duvaklar gelin mi oluyorsun
Neden yaşlı gözlerin ne o ağlıyor musun
Siyahları çıkarıp beyazları giymişsin
Bana ait kalbini başkasına vermişsin

Kime giyindin öyle hazırladın kendini
Kim alacak kalbinden bana ait yerini

Beni garip bırakıp aşkımı unutarak
Kimler saracak gözlerine bakarak
Seven dünyam karardı çıkar yol arıyorum
Hasretin batağına düştüm çıkamıyorum

CANIMA YETTİ KADER
Ömrümce hep bekledim sanırım yetti kader
Güldür beni ne olur gözyaşım bitti kader
Saçıma düştü aklar gönlümde yalnızlıklar
Güldür beni ne olur canıma yetti kader

Merhametsiz seneler birbiriyle yarıştı
Acılar sevincime düğümlendi karıştı
Bana küsen talihim düşmanımla barıştı
Aydınlat günlerimi hayatım söndü kader

Aşılmaz bir dağ oldu mahzun kalbimde kader
Bir defa doğan insan böyle mi acı çeker
Neden gelmiyor senden ne bir ses ne bir haber
Gönder ne olur ayrılık yetti kader

TÖVBEKAR OLDUM
Genç yaşımda yıktı beni kederler
Kendi kaderime sitem kar oldum
Ağlayan sonunda güler dediler
Ömrümce gülmedim isyankar oldum

Sevgilim akıttı hep gözyaşımı
Aşk diye taşlara vurdum başımı
Ölmeden diktirdin mezar taşımı
Sonunda sevmeye tövbekar oldum

Anladım hayatın bütünü rüya
Dostluklar yalanmış söylenen riya
Kızdım getirene beni dünyaya
Anama Allah'ıma günahkar oldum

LEYLA
İçmişim başım dumanlı değmeyin gönlüm sevdalı
Kaybetmişim ben Leyla'mı bilmem nerede bulmalı
Neredesin sevgilim neredesin hayatım

Bir seherin vaktinde kapını çalsam Leyla diye
Sarılıp boynuma sevinir misin aman...
Susadım bir yudum su diye aman aman... gülüm aman
Yoksa zehir verip öldürür müsün aman...
Neredesin sevgilim neredesin hayatım

YETER (Sıra Dağlar)
Sıra sıra dağlar gibi yollarıma dizildin
Selvi boyun ile hep karşımda süzüldün be zalim
Kara kader misin be şu alnıma yazıldın
Beni hasretinle ağlattın gel gel gel yeter
Beni yokluğunla söylettin gel gel gel yeter

Bir görünüp bir yok oldun gözüme
Esir ettin işven ile nazına
İnanmazsan yeminime sözüme
Sen sevme sevdiğimi bil yeter

Gönlümün isyanı döndü sevgiye
Yaşamam belki de çıkmam seneye
Sevenlerin çektikleri çileyi
Dosta değil düşmanıma sor yeter

Okşayıp saçını seni sevmeden
Bir gün olsun mutluluğa ermeden
Göçersem bu dünyadan son bir defa görmeden
Dua etme başucumda dur yeter
Çiçek koyma mezarıma gel yeter

ARAMIZDA ENGELLER VAR
Avareyim avareyim çok seven bir divaneyim
Sana aşık olmasaydım seni böyle sever miydim
Derdimize ne bir çare ne de biraz teselli var

Ben bir damlayım sen bir denizsin
Ben gökte yıldız sen bir güneşsin
Ben aşk isteyen bir seven
Sen vermeyen vefasızsın hayırsızsın
İnsafsızsın sevgilim

Sen orada ben burada olur mu yar
Gönülden sevdiğin ayrı kalır mı yar
Aramızda sıra dağlar kalbimizde kederler var
Yalnız ümit hasret değil aramızda engeller var

İNTİZAR
Ben ah çekişimde bin ahın olsun
Dilerim her günün kederle dolsun
Attığın adımlar günahın olsun
Dilerim tanrıdan günahkar yaşa

Benzesin gözyaşın bahar seline
Erişme inşallah tek emeline
Kar yağsın başına bahar gününde
Çizgiler belirsin bebek yüzünde
Dilerim Allah'tan korkarak yaşa

Senide sevdiğin terk edip gitsin
Ağlaya ağlaya gözyaşın bitsin
Hayatım mahvoldu sebebi sensin
Dilerim tanrıdan ben gibi yaşa

KADERİN ÖNÜNDE
Ayrılık içimde bir gece gibi
Aldıkça alıyor yoluna beni
Peşimde yalnızlık bir gölge gibi
Taktıkça takıyor koluna beni

Yıllar var sevincim neşem kaybolmuş
Yıllar var ümidim sararmış solmuş
Vurdukça vuruyor yerlere beni
Kader kader vurma artık yeter yerlere beni

Her gönül bilmem ki böyle mi sever
Her aşık bilmem ki böyle mi özler
Vefasız sevgilim taştan da beter
Attıkça atıyor yerlere beni

ÜMİT DOLU YILLARIM
Ah ile geçen yıllarım ah
Ümit dolu yıllarım birer birer
Tükenip gidiyor ömrüm bitiyor
Dünyada mutlu bir gün göremedim
Zavallı gençliğim solup gidiyor

Güvendiğim dağlara hep karlar yağıyor
Hangi dala tutunsam hep kırılıyor
Bütün vefasızlar beni buluyor
Hayat yangın içimde sönmek bilmiyor

Güzel gözlerine hasret çekerim
Feleğin çarkına düştüm dönerim
Her gün dertlerime dertler ekerim
Kederle geçiyor sensiz günlerim